ഡോയ്‌ഷ്‌ലാന്റിന്റെ ഡെക്കിലെ സംഭവവികാസങ്ങള്‍ ഹാര്‍വി തന്റെ ടെലിസ്കോപ്പിലൂടെ വീക്ഷിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.
എഡ്‌ജ്‌ അദ്ദേഹത്തിന്റെയടുക്കലെത്തി. "നമ്മുടെ കൈവശമുള്ള രജിസ്റ്ററുകള്‍ എല്ലാം ഞാന്‍ പരിശോധിച്ചു സര്‍. അസ്വാഭാവികമായി ഒന്നും കാണുന്നില്ല. ഗ്വാഡ്രിഡ്‌ ആന്റേഴ്‌സണ്‍ എന്ന പായ്‌ക്കപ്പലാണ്‌. ഗോഥന്‍ബര്‍ഗില്‍ രജിസ്റ്റര്‍ ചെയ്തത്‌..."
"പക്ഷേ ഈ ആഴക്കടലില്‍ അവര്‍ എന്തിന്‌ വന്നു...?" ഈ സന്ദര്‍ഭം എങ്ങനെ കൈകാര്യം ചെയ്യണമെന്ന് തലപുകഞ്ഞാലോചിക്കുകയായിരുന്നു ഹാര്‍വി. തന്റെ അസിസ്റ്റന്റ്‌ ജോര്‍ജ്‌സണ്‍ കാല്‍പാദത്തിന്റെ സന്ധിക്ക്‌ ഒടിവുപറ്റി കിടപ്പിലാണ്‌. ഈ അവസ്ഥയില്‍ അല്‍പ്പനേരത്തേക്കാണെങ്കില്‍ പോലും താന്‍ കപ്പലില്‍ നിന്ന് മാറി നില്‍ക്കുക എന്നത്‌ ചിന്തിക്കാനേ വയ്യാത്ത കാര്യമാണ്‌. പിന്നെയുള്ളത്‌ പത്തൊമ്പത്‌ കാരനായ മിസ്റ്റര്‍ എഡ്‌ജ്‌ ആണ്‌. അയാളാണെങ്കില്‍ ആദ്യമായിട്ടാണ്‌ പട്രോള്‍ ഡ്യൂട്ടിക്ക്‌ വരുന്നത്‌.
അല്ലെങ്കില്‍ പിന്നെ സ്വാലോ ഉണ്ട്‌. ഹാര്‍വിയുടെ കണ്ണുകള്‍ സ്വാലോയുടേതുമായി ഉടക്കി. തന്റെ മാനസിക സംഘട്ടനം മുഴുവന്‍ അയാള്‍ക്ക്‌ മനസിലാകുന്നുണ്ടെന്ന് ഹാര്‍വി തിരിച്ചറിഞ്ഞു.
"മിസ്റ്റര്‍ സ്വാലോ, നമ്മുടെ ടീമില്‍ സ്വീഡിഷ്‌ ഭാഷ അറിയുന്നവര്‍ ആരെങ്കിലുമുണ്ടോ...?"
"എന്റെയറിവില്‍ ഇല്ല സര്‍..."
"നമ്മളോട്‌ സംസാരിക്കാന്‍ മാത്രം ഇംഗ്ലിഷ്‌ പരിജ്ഞാനം അവര്‍ക്കുണ്ടെന്ന് കരുതാം... എന്തായാലും ലെഫ്റ്റനന്റ്‌ എഡ്‌ജ്‌ ഇന്‍സ്‌പെക്ഷന്‍ ടീമിനെ നയിക്കട്ടെ. സായുധരായ രണ്ട്‌ പേര് സഹായത്തിന്‌ ഒപ്പമുണ്ടായിരിക്കണം. പിന്നെ നിങ്ങളും അവരോടൊപ്പം ചെല്ലുക..."
"ഓ.കെ സര്‍..."
സ്വാലോ ഉടന്‍ തന്നെ തന്റെ സഹപ്രവര്‍ത്തകരെ ഉഷാറാക്കി. ഡെക്കിലെ മുറിയില്‍ നിന്ന് ഒരു ചെറിയ റബ്ബര്‍ ബോട്ട്‌ പുറത്തേക്കെടുക്കപ്പെട്ടു. എഡ്‌ജ്‌ താഴേക്ക്‌ പോയി നിമിഷങ്ങള്‍ക്കകം തന്റെ റിവോള്‍വര്‍ ബെല്‍റ്റില്‍ ഘടിപ്പിച്ച്‌ തിരികെയെത്തി. അയാള്‍ തികച്ചും ഉത്സാഹഭരിതനായിരുന്നു.
"നിങ്ങള്‍ കൈകാര്യം ചെയ്യാമെന്നുറപ്പല്ലേ...?" ഹാര്‍വി ചോദിച്ചു.
"തീര്‍ച്ചയായും സര്‍..." എഡ്‌ജിന്‌ യാതൊരു സംശയവുമുണ്ടായിരുന്നില്ല.
"ഗുഡ്‌... കപ്പലിന്റെ രേഖകളും യാത്രക്കാരുടെ പാസ്‌പോര്‍ട്ടുകളും വ്യക്തമായിത്തന്നെ പരിശോധിക്കണം..."
"അസ്വാഭാവികമായി എന്തെങ്കിലും കാണാന്‍ സാധ്യതയുണ്ടായിരിക്കുമോ...?
"സാധ്യതയില്ല..." ഹാര്‍വി പറഞ്ഞു. "എന്റെ ഓര്‍മ്മ ശരിയാണെങ്കില്‍... 1917ല്‍ ആണെന്ന് തോന്നുന്നു, ജര്‍മന്‍കാര്‍ നിരീക്ഷണത്തിനായി ഒരു പായ്‌ക്കപ്പലിനെ നിയോഗിച്ചിരുന്നു. പക്ഷേ ഇന്ന് കാലം മാറിയില്ലേ... എന്തായാലും സകല കാര്യങ്ങളും പരിശോധിക്കണം. അവരിവിടെ എന്താണ്‌ ചെയ്യുന്നതെന്നറിയാന്‍ എനിക്ക്‌ തിടുക്കമായി. പോയി വരൂ..."
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
ബ്രിട്ടിഷ്‌ നാവികരെയും കാത്ത്‌ സ്റ്റേം ഡെക്കില്‍ തന്നെ നില്‍ക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു. മിസ്റ്റര്‍ എഡ്‌ജാണ്‌ കയറേണിയിലൂടെ ആദ്യം മുകളിലെത്തിയത്‌. പിന്നെ സ്വാലോയും മറ്റൊരു ഉദ്യോഗസ്ഥനും. സ്വാലോയുടെ കൈയില്‍ ഒരു തോക്ക്‌ ഉണ്ടായിരുന്നു. വേറൊരു നാവികന്‍ താഴെ ബോട്ടില്‍ തന്നെ നിന്നു. ക്യാപ്റ്റന്‍ ബെര്‍ഗറെ അവിടെയെങ്ങും കാണാനുണ്ടായിരുന്നില്ല.
കൊടിമരത്തില്‍ പാറിക്കൊണ്ടിരുന്ന പതാകയിലേക്ക്‌ ചൂണ്ടി സ്റ്റേം ശുദ്ധവും സ്ഫുടവുമായ ഇംഗ്ലീഷില്‍ പറഞ്ഞു.
"ഞാന്‍ പ്രതിഷേധിക്കുന്നു സര്‍... ഇതൊരു സ്വീഡിഷ്‌ കപ്പലാണെന്ന് നിങ്ങള്‍ക്കറിയാമല്ലോ..."
"ഗുഡ്‌... താങ്കള്‍ക്ക്‌ ഇംഗ്ലിഷ്‌ അറിയാമല്ലോ..." തെല്ല് ആശ്വാസത്തോടെ എഡ്‌ജ്‌ പറഞ്ഞു. "ഞാന്‍ ബ്രിട്ടിഷ്‌ നേവിയുടെ ഗാര്‍ഡിയന്‍ എന്ന സബ്‌മറീനിലെ ലെഫ്റ്റനന്റ്‌ ഫിലിപ്പ്‌ എഡ്‌ജ്‌. താങ്കളാണോ ഈ കപ്പലിന്റെ ക്യാപ്റ്റന്‍...?"
"അല്ല... എന്റെ പേര് ലാര്‍സന്‍. ഫസ്റ്റ്‌ അസിസ്റ്റന്റ്‌. ക്യാപ്റ്റന്‍ നീല്സന് അദ്ദേഹത്തിന്റെ മുറിയില്‍ പേപ്പറുകള്‍ ശരിയാക്കുകയാണ്‌. ഇവിടെ മൊത്തം അലങ്കോലപ്പെട്ട്‌ കിടക്കുകയാണ്‌ സര്‍. ഇന്നലെ ഒരു കാളരാത്രിയായിരുന്നു. മധ്യയാമത്തില്‍ കപ്പല് ഏതാണ്ട്‌ മറിഞ്ഞത്‌ പോലെയായി. വളരെയധികം കേടുപാടുകള്‍ സംഭവിച്ചു അതിനാല്‍..."
"നിങ്ങള്‍ ഇവിടെത്തന്നെ നില്‍ക്കൂ... ഞാന്‍ ക്യാപ്റ്റനെ കണ്ടിട്ട്‌ വരാം..." എഡ്‌ജ്‌ സ്വാലോയോട്‌ പറഞ്ഞു.
"ആ സമയം കൊണ്ട്‌ ഞങ്ങള്‍ കപ്പല് മൊത്തം ഒന്ന് പരിശോധിച്ചോട്ടെ സര്‍...?" സ്വാലോ ചോദിച്ചു.
ഗാര്‍ഡിയന്റെ ഡെക്കില്‍ മെഷീന്‍ ഗണ്ണുകളുമായി ഹാര്‍വിയുടെ നേതൃത്വത്തില്‍ ഉന്നം പിടിച്ചിരിക്കുന്ന സംഘത്തെ ഒന്ന് നോക്കിയിട്ട്‌ എഡ്‌ജ്‌ തിരിഞ്ഞു.
"ഓ, അതിനെന്താ..." അദ്ദേഹം ക്യാപ്റ്റന്റെ റൂമിന്‌ നേരെ നടന്നു.
ക്യാപ്റ്റന്റെ വാതില്‍ തുറന്ന് സ്റ്റേം ഒരു വശത്തേക്ക്‌ ഒതുങ്ങി നിന്നു. അലങ്കോലമായിക്കിടക്കുന്ന ആ മുറിയിലേക്ക്‌ പ്രവേശിക്കുന്നതിന്‌ മുന്‍പ്‌ എഡ്‌ജ്‌ ഒരു നിമിഷം സംശയിച്ചുനിന്നു. തകര്‍ന്ന ജനാലയിലൂടെ അടിച്ചുകയറിയ വെള്ളത്തിന്റെ നനവ്‌ തറയില്‍ ഇനിയും മാറിയിട്ടില്ല. ചിതറിക്കിടക്കുന്ന പുസ്തകങ്ങളും കടലാസുകളുമായി അവിടമാകെ വൃത്തിഹീനമായിരിക്കുന്നു.
കപ്പലിന്റെ ലോഗ്‌ ബുക്കും മറ്റ്‌ രേഖകളുമായി ബെര്‍ഗര്‍ ഡെസ്കിനരികില്‍ നിന്നിരുന്നു.
"ക്യാപ്റ്റന്‍ നീല്സന് ഇംഗ്ലീഷ്‌ അറിയില്ല. അതുകൊണ്ട്‌ അദ്ദേഹത്തെ പ്രതിനിധീകരിച്ച്‌ ഞാന്‍ തന്നെ സംസാരിക്കാം..." സ്റ്റേം പറഞ്ഞു.
എന്നാല്‍ ആ പറഞ്ഞതില്‍ സത്യത്തിന്റെ കണിക പോലുമില്ലെന്ന് പരിശോധനക്കെത്തിയ ബ്രിട്ടീഷ്‌ നാവികര്‍ക്കറിയില്ലല്ലോ.
"ഒരു നിഷ്‌പക്ഷ രാജ്യത്തിന്റെ കപ്പല് എന്ന നിലയില്‍ നിങ്ങളുടെ ബലമായ ഇടപെടലില്‍ അദ്ദേഹം ക്ഷുഭിതനായിരിക്കുകയാണ്‌..." സ്റ്റേം തുടര്‍ന്നു.
"അയാം സോറി..." ക്യാപ്റ്റന്‍ ബെര്‍ഗറുടെ മുഖഭാവം ശ്രദ്ധിച്ച്‌ കൊണ്ട്‌ എഡ്‌ജ്‌ പറഞ്ഞു. "പക്ഷേ, കപ്പലിന്റെ ലോഗ്‌ ബുക്കും രേഖകളും ഞങ്ങള്‍ക്ക്‌ പരിശോധിക്കാതിരിക്കാന്‍ പറ്റില്ല..."
ദ്വേഷ്യം കൊണ്ടെന്ന പോലെ ബെര്‍ഗര്‍ തിരിഞ്ഞു.
"ഞങ്ങള്‍ ചരക്കുകളൊന്നും തന്നെ കൊണ്ടുപോകുന്നില്ല. യാത്രക്കാരെ മാത്രം. ഇതാ ലോഗ്‌ ബുക്ക്‌... നിങ്ങള്‍ക്കാവശ്യമായ എല്ലാ രേഖകളും ഇതിലുണ്ട്‌..." കടല്‍ വെള്ളത്തില്‍ കുതിര്‍ന്ന ലോഗ്‌ ബുക്ക്‌ സ്റ്റേം അദ്ദേഹത്തിന്‌ നേരെ നീട്ടി.
അയാളുടെ കൈയില്‍ നിന്ന് അത്‌ വാങ്ങി എഡ്‌ജ്‌ ബെര്‍ഗറുടെ കസേരയില്‍ ഇരുന്നു. നനഞ്ഞിരുന്ന ലോഗ്‌ ബുക്കിന്റെ ആദ്യ പേജ്‌ വേര്‍തിരിക്കുവാനുള്ള ശ്രമത്തില്‍ കീറി.
ഈ സമയത്ത്‌ റിക്ടറും അദ്ദേഹത്തിന്റെ പതിനൊന്ന് സഹപ്രവര്‍ത്തകരും കപ്പലിന്റെ അടിത്തട്ടില്‍ ദുര്‍ഗന്ധം വമിക്കുന്ന വെള്ളത്തില്‍ ശ്വാസമടക്കി കിടക്കുകയായിരുന്നു. സ്വാലോയുടെ കനത്ത കാലടി ശബ്ദം തങ്ങളുടെ മുകളിലെ പലകത്തട്ടില്‍ അവര്‍ക്ക്‌ കേള്‍ക്കാമായിരുന്നു.
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
(തുടരും)
പ്രയാണം തുടരുന്നു...
ReplyDeleteഅയാം സോറി..." ക്യാപ്റ്റന്‍ ബെര്‍ഗറുടെ മുഖഭാവം ശ്രദ്ധിച്ച്‌ കൊണ്ട്‌ എഡ്‌ജ്‌ പറഞ്ഞു. "പക്ഷേ, കപ്പലിന്റെ ലോഗ്‌ ബുക്കും രേഖകളും ഞങ്ങള്‍ക്ക്‌ പരിശോധിക്കാതിരിക്കാന്‍ പറ്റില്ല..."
ReplyDeleteഓണാശംസകള്‍
:-)
ReplyDeleteഓണാശംസകള്‍
തുടരു...
ഓണത്തിന്, വിമാനത്തില് വിനുവേട്ടന് നാട്ടില് പോകുന്നതിനാല്, ഈ കപ്പല് യാത്ര മുടങ്ങുമോ?
ReplyDeleteഓണാശംസകള്ക്കൊപ്പം, ശുഭയാത്രയും നേരുന്നു…
എന്തും സംഭവിക്കാവുന്ന നിമിഷങ്ങള്‍! അടുത്തഭാഗത്തിനായി കാത്തിരിക്കുന്നു.
ReplyDeleteനാട്ടില് പോയാലും കപ്പല് യാത്ര തുടരുമല്ലോ.
വായിയ്ക്കുന്നുണ്ട്, വിനുവേട്ടാ... തുടരട്ടെ. ഓണാശംസകള്‍
ReplyDeleteവായന തുടരുന്നു.
ReplyDeleteവിവർത്തനം ഭംഗിയാകുന്നുണ്ട്. അഭിനന്ദനങ്ങൾ.
ഗ്രേറ്റ് എസ്കേപ്പുകള്‍...
ReplyDeleteവായിക്കുന്നു
ReplyDeleteതകർപ്പൻ.ഇനിയെന്താകുമോ എന്തോ!!!
ReplyDelete